Dr hab. Izabela Duraj-Nowosielska, prof. UMK z Katedry Teorii Języka otrzymała Nagrodę Komitetu Językoznawstwa PAN za wybitne osiągnięcie naukowe w zakresie językoznawstwa w roku 2021. Nagroda została przyznana w kategorii prac indywidualnych za monografię „Chcąc nie chcąc? Intencjonalność działania w wyrażeniach języka polskiego”, opublikowaną przez Wydawnictwo Naukowe UMK.
Dyplom honorowy zostanie wręczony przez prezesa PAN prof. Jerzego Duszyńskiego na posiedzeniu Komitetu Językoznawstwa PAN w dniu 28 listopada 2022 r, na którym laureatka wygłosi wykład pt. Wybrane aspekty opisu semantyczno-składniowego przysłówków (nie)intencjonalnych.
Serdecznie gratulujemy!
Publikacja na stronie Wydawnictwa Naukowego UMK
Izabela Duraj-Nowosielska
Jest profesorem w Instytucie Językoznawstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ukończyła polonistykę i anglistykę na Uniwersytecie Warszawskim; z UMK związana od 2013 roku, wcześniej pracowała jako adiunkt w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego i Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół semantyki leksykalnej (kompozycjonalnej) i składni semantycznej, ze współczesnym językiem polskim jako podstawowym obiektem badań oraz metodologią wywodzącą się z tradycji strukturalistycznej, wzbogaconą o problematykę budowy tematyczno-rematycznej zdania (jako istotnej składowej opisu semantycznego), a także o elementy analizy pragmatycznej. Publikacje obejmują zarówno praktykę analityczną, jak i szeroko zakrojone dyskusje teoretyczne. Od początku swojej pracy badawczej autorka interesuje się w szczególności kwestią językowego wyrażania działań: począwszy od pierwszej, bardzo dobrze przyjętej w środowisku naukowym monografii „Robić coś i coś powodować” (2007), przez wydane w 2012 r. studium semantyczne o przysłówku niechcący,otwierające cykl prac poświęconych leksyce związanej z intencjonalnością działania, dalej liczne prace artykułowe na ten temat, wreszcie po przedstawianą Czytelnikowi rozprawę, w której autorka bierze na warsztat z szerszej perspektywy opozycję działań świadomych, celowych, umyślnych itp. oraz nieświadomych, przypadkowych, nieumyślnych. Praca ta jest po części pomyślana jako synteza badań autorki nad językowymi wykładnikami (nie)intencjonalności, a obok rozbudowanej części teoretyczno-krytycznej zawiera w partiach analitycznych charakterystykę semantyczną m.in. takich – dotąd nie analizowanych – przysłówków jak (nie)umyślnie, (nie)naumyślnie, (nie)rozmyślnie, z rozmysłem i z premedytacją, które niosą ze sobą negatywną ocenę czynu.